رۆژه‌كیان ده‌رهێنه‌ره‌كی ئه‌مریكی به‌ناو قه‌یسه‌ری هه‌ولێرێ ده‌گه‌ڕا. وه‌ڵڵه له ناكاو كابرایه‌ك له دوكانه‌كی ناو كۆڵانی په‌نیر فرۆشان به ته‌قله هاته ده‌رێ .
كابرای موخریجیش خه‌نی بوو ، ئه‌وه چه‌ند رۆژه له یه‌كی وها ده‌گه‌ڕێ ده‌وره‌كی بداتێ ئه‌ویش ئه‌وه له عاسمانێ لۆی په‌یا بوو .
بابای موخریج له كابرای چووه پێشه‌وه و خۆی ناساند و گۆتی ئه‌گه‌ر بێت و ئه‌و حه‌ره‌كه‌ی ئێستام لۆ دووباره بكه‌یه‌وه ئه‌وا ده‌تبمه ئه‌مریكاو له‌وێ ده‌تكه‌مه ئه‌ستێره و ده‌وره‌كیشت ده‌ده‌مێ له‌و فلیمه‌ی به‌ته‌مامه له‌و زووانه ده‌ری بینم پاره‌كی زۆریشت ده‌ست ده‌كه‌وی.
كابرای ته‌قله باز گۆتی چ چ ؟ چما ئه‌تو هه‌مو پاره‌ی ئه‌مریكام بده‌یێ ده‌توانم ئه‌و حه‌ره‌كه‌ی دووباره بكه‌مه‌وه ؟! وه‌ڵا بابه چی نه‌گۆتیه .
موخریجه‌كه به سه‌ر سوڕمانه‌وه گۆتی لۆ ؟!
ته‌قله باز گۆتی ئێستا لۆ و مۆی پێناوێ ، ئه‌من پینه‌دۆزم له وه‌ختی ئیشێ له‌باتی چه‌كوچی له بزماری بن پێراوان بده‌م ، چه‌كوچ به خه‌ره‌تی به گونم كه‌ت ، ئه‌منیش له حه‌شمه‌تی ئێش و ئازاری به ته‌قله هاتمه ده‌رێ .
